پری کوچک غمگین

فیلم، از مدخلی به جهان مرگ ورود می‌کند که رئالیته اوبژکتیو، توان هضم جشنواره پدید آمده از ضیافت ماهی‌ها و دختر داغ‌دیده را ندارد. ضیافتی که نجات دختر از مرگ، نه ریشه در ترحم کائنات و تلاش هستی، برای بازپس دادن گوهر جان به کالبد تن دارد و نه حاصل ترحم فرشته مرگ بر مرد ماهیگیر غم‌زده‌ای دارد که گریه‌هایش را برای دریا می‌برد و سوگوار از دست دادن همسر زود سفر کرده‌اش است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دختر، بدون اینکه از زیست‌کار و عملکرد فردی‌اش در زندگی آگاه باشد، در نجات ماهی‌ها از دست پدر صیاد خود (که جبر زمانه، حیاتش را به این کار پیوند زده است)، به دوستی دوطرفه و وفادارانه‌ای با آنها می‌رسد که عامل نجات او از مرگ می‌شود.

در واقع، کارمای رفتار دختر، بدون آنکه مبنایی برای حصول نتیجه در زندگی پس از مرگ او قرار گیرد، درست در زمانی که تلاشی مجدانه و آگاهانه برای رهایی ماهی‌ها دارد، به داد زندگی او می‌رسد و بازگشتی باشکوه و سورئال را برای او به ارمغان می‌آورد. همین بازگشت شاعرانه، در نمای اینسرت پایانی، چنان تأثیر عمیقی از فیلم در ذهن مخاطب باقی می‌گذارد که حجم هولناک اندوه حاصل از گریه‌های ابتدایی پدر و به‌ویژه دختر که در فقدان همسر/مادر به مخاطب وارد می‌شود، به فراموشی سپرده می‌شود و بازخورد فیلم را در یک چرخش آگاهانه، معطوف به عطوفت و نیک‌خواهی متقابل انسان و طبیعت می‌کند.

این نتیجه‌گیری به کمک رویکرد خلاقانه و بهره‌گیری از ابزار ویژوال، چنان عمیق، لطیف، تماشایی و چشم‌نواز است که به نمونه‌ای قابل ذکر از استفاده تکنولوژی در فیلم کوتاه بدل می‌شود. هرچند ترسیم و به تصویر کشیدن غرق شدن دخترک در دریا و سپس نجات او توسط ماهی‌ها صرفاً با بهره‌برداری از ابزارهای رایانه‌ای مقدور است اما بهره‌گیری از علم در هنر، صرفاً به دلیل استیصال در نمایش رخدادهای پیش‌آمده در فیلم نیست؛ شیوه اجرای درونیات و مفروضات ذهنی و دنیای زیسته دختر، به‌گونه‌ای بعد جداگانه و ظریفی به فیلم افزوده که توانسته مخاطب را به کمک ابزاهای ساده کودکانه برای طراحی و نقاشی روی دیوار خانه، به دنیای رمزآلود، معمایی و اسرارآمیزی ببرد که تا پیش از این با آن روبه‌رو نبوده است.

از سویی دیگر بر اساس شواهد بوم‌فمینیستی موجود در جان داد و براساس نظریات اکوفمینیسم (که نقش جنسیت را در روابط اجتماعی- محیط‌زیست، برجسته می‌کند)، رابطه بین جنس زن (دخترک داستان)، طبیعت و محیط‌زیست و نیز رابطه بین مرد (پدر صیاد)، فرهنگ و آسیب به طبیعت را تأیید می‌کند. بر اساس این دیدگاه، به‌طور کل، زنان، تماس نزدیک‌تری با محیط‌زیست محلی دارند و شاید این مسئله، دلیلی بر انتخاب کودک دختر در این فیلم است؛ دختری که پس از مرگ مادر، ژاکت سبزرنگ مادر را بر تن می‌کند و وظیفه جان‌بخشی به طبیعت را بر عهده می‌گیرد.

جان داد، در تحلیلی معنایی و کارکردی دوگانه و ایهامی، علاوه بر این‌که به روایت رهایی روح از تن مادر و جان دادن او اشاره دارد، به بازگشت دوباره جان بر تن دختر و استمرار حیات او نیز اشاره می‌کند. همین مرگ آغازین و زندگی پایانی و معنای خلاف جهتی که از قوانین هستی در فیلم مستتر شده، در واقع سنگ بنای پوزخندی بر معادلات ذهنی واقع‌گریانی است که از قوانین و معانی جان داد به دور هستند.

بنا بر این گزارش، فیلم‌ کوتاه جان داد به نویسندگی و کارگردانی سهیلا پورمحمدی که در جشنواره فیلم کوتاه تهران مورد توجه مخاطبن قرار گرفته است، درباره دختری است که به تازگی شاهد مرگ مادرش بوده است. محمود تقوی، ستیا اسدی دو بازیگر این فیلم کوتاه هستند. تیتر طلب بخشی از شعر تولدی دیگر سروده فروغ فرخزاد است.

برچسب‌ها جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران سینمای ایران فیلم کوتاه

منبع: ایرنا

کلیدواژه: جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران سینمای ایران فیلم کوتاه جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران سینمای ایران فیلم کوتاه فیلم کوتاه ماهی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۷۱۶۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دهان‌پا پیچیده‌ترین چشمان را در قلمروی جانوران دارد!  

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ دهان‌پا (Mantis Shrimp) نوعی موجود دریایی است که به دلیل بینایی باورنکردنی اش ابرقهرمان دنیای اقیانوس ها محسوب می‌شود. این موجودات کوچک پیچیده ترین چشم ها را در کل قلمرو حیوانات دارند! چشمان آنها بسیار منحصر به فرد است زیرا می‌توانند چیزهایی را ببینند که بیشتر حیوانات دیگر نمی توانند ببینند. تصور کنید که قدرت‌های بینایی تان در حدی است که می‌توانید نور پلاریزه و حتی نور ماوراء بنفش را مشاهده کنید!

وقتی از بینایی صحبت می‌کنیم، معمولاً فکرمان به این سو می‌رود که چگونه به ما کمک می‌شود دنیای اطراف خود را ببینیم. برای دهان‌پایان مسئله فراتر قوه بصری است و چشمان آنها کاری خیلی بیشتر از دیدن انجام می‌دهد. این موجودات کوچک چشمانی دارند که می‌تواند انواع مختلف نور را که برای بسیاری از حیوانات از جمله انسان نامرئی است، تشخیص دهد. یک نکته جالب در مورد چشمان آنها توانایی آنها در دیدن نور پلاریزه است. این بدان معنی است که آنها می‌توانند نحوه ارتعاش امواج نور در جهات مختلف را درک کنند. این قابلیت به آنها کمک کند تا به راحتی در محیط خود حرکت کنند  گویی یک قطب‌نما در چشمانشان تعبیه شده است!

اما صبر کنید، چیزهای بیشتری وجود دارد! دهان‌پایان همچنین می‌توانند نور ماوراء بنفش را ببینند. این طیف نور فراتر از چیزی است که چشم انسان قادر به تشخیص آن باشد. به عبارت دیگر این جانوران کوچک   طیف کاملی از رنگ ها را می‌بینند؛ رنگ هایی برای ما نامرئی است. اگر روزی ما چنین توانایی پیدا کنیم ناگهان رنگ هایی را می‌بینیم که هرگز نمی دانستیم وجود دارند! برای دهان‌پایان، این توانایی مانند داشتن یک دستگاه رمزشکن مخفی است که الگوها و سیگنال های پنهان اقیانوس را با آن آشکار می‌کنند.

به طور کلی، چشم‌های دهان‌پایان واقعاً خارق‌العاده است و آن‌ها را از بسیاری از موجودات دیگر در قلمرو حیوانات متمایز می‌کند. دید فوق العاده این جانوران به آنها کمک می‌کند تا در دنیای زیر آب پیشروی کنند. همچنین قوه بینایی آنها در شکار غذا، دوری از شکارچیان و برقراری ارتباط با یکدیگر به آنها برتری می‌بخشد. ابرقهرمانان حتماً نیاز نیست لباس ابرقهرمانی به تن داشته باشند، دفعه بعد که به آنها فکر می‌کردید، دهان‌پا و چشمان باورنکردنی آن را به یاد بیاورید!

انتهای پیام/